*⭕اصلاح نگرش به امر بمعروف و نهی از منکر*
🔽 گاهى ما امر به معروف و نهى از منکر مى کنیم،
ولى نه تنها به این اصل ارزش نمى دهیم بلکه ارزشش را پایین مى آوریم.
🔽 الآن در ذهن عامه مردم، به چه مى گویند امر به معروف و نهى از منکر؟
یک مسائل جزئى، نمى گویم مسائل نادرست (بعضى از آنها نادرست هم هست)،
ولى اینها وقتى در کلّش واقع شود زیباست.
🔽 مثلًا اگر امر به معروف و نهى از منکرِ کسى فقط این باشد که آقا! این انگشتر طلا را از دستت بیرون بیاور، این در جاى خودش درست است، حرف درستى است
اما نه اینکه انسان هیچ منکرى را نبیند جز همین یکى، جز مسأله ریش، جز مسائل مربوط به مثلًا کت و شلوار.
🔽 یکى از آقایان مى گفت:
شخصى را دیدم که درباره شخص دیگرى خیلى قُر مى زد.
دیدم در حد تکفیر و تفسیق، درباره او عصبانى است.
🔽 گفتم: مگر او چه کرده که تو او را این قدر بد مىذدانى (یک آدم بد ملعون جهنمى)؟
گفت: آخر او «لب بر گردون پیرهن آدمیه» یعنى پیراهنش یقه دار است (خنده حضار).
🔽 حال وقتى که نهى از منکر ما در این حد بخواهد تنزل کند، ما این اصل را پایین آورده ایم، حقیر و کوچک کرده ایم.
🔽 آن آمر به معروف و ناهى از منکرهایى که در کشور سعودى هستند، آبروى امر به معروف و نهى از منکر را برده اند؛
فقط یک شلّاق به دست گرفته که کسى مثلًا [کعبه یا ضریح پیغمبر را] نبوسد. این دیگر شد نهى از منکر!.
🔽 ولى حسین - علیه السلام - را ببینید!
امر به معروف و نهى از منکر، کار او بود از بیخ و بن.
به تمام معروفهاى اسلام نظر داشت و فهرست مى داد، و نیز به تمام منکرهاى جهان اسلام.
🔽 مى گفت: اولین و بزرگترین منکر جهان اسلام خود یزید است: «فَلَعَمْرى مَا الْامامُ الَّا الْعامِلُ بِالْکِتابِ، الْقائِمُ بِالْقِسْطِ وَ الدّائِنُ بِدینِ الْحَقِّ»
: امام و رهبر باید خودش عامل به کتاب باشد، خودش عدالت را بپا دارد و به دین خدا متدیّن باشد.
🔽 آنچه را که داشت، در راه این اصل در طبق اخلاص گذاشت.
به مرگ در راه امر به معروف و نهى از منکر زینت بخشید، به این مرگ شکوه و جلال داد .
◀️ مجموعه آثار استاد شهید مطهرى ؛ ج17 ؛ ص157-
